#6 Nowy przyjaciel,bardzo chętnie!

Kiedy tylko Hope i Kifo przekroczyli granicę,łączącą Lwią z Złą Ziemią ich serca zaczęły walić mocniej.Szli przez pozbawioną roślinności i zwierząt ziemie.W powietrzu cuć było zapach grozy,dlatego szli bardzo blisko siebie.Kifo był z tego powodu bardzo szczęśliwy,podobała mu się otóż lwiczka.Usłyszeli jakieś średnie powarkiwania.Weszli w krzaki przyglądając się widowisku.Pomarańczowa lwiczka rozmawiała z brązowym lewkiem.Obserwowali ich chwilę z ukrycia.Widzieli ich walkę z krokodylami i pojawienie się ich rodziców.Kiedy tylko odeszli niesieni w pyskach rodziców,lwiątka wyszły z ukrycia.
Chcieli już iść dalej,kiedy usłyszeli pisk.Od razu zareagowali.Przeszli parę metrów,obok rzeki z krokodylami.Hope popatrzyła w górę.Na małej górce stała biała lwiczka z czarnymi łatami na oczach i fioletowymi oczami.Wyglądało na to że chce popełnić samobójstwo.
-Ona chyba chce...-nie dokończyła bo zaczęła biec za Kifo.Widać było że lewek jest bardzo odważny.Skoczył na nieznajomą.Chwilę się szarpali,aż wylądowała na dole.
-Puść! JA nie mogę żyć,puść!!
-Nie puszcze,zapomnij!
Hope podeszła do nich szybko.
-Dlaczego chciałaś się zabić?
Lewek szedł z lwiczki która teraz stała tyłem do nich.

-Musiałam,po co mam żyć!

-Dla siebie,jesteś śliczna i zdrowa..

-Nie jestem!-odwróciła się napięcie,tak żeby nowo poznani mogli zobaczyć jej ślepe oko.

-To nie koniec świata,ja mam chorą łapę a ona...-skazał na Hopę i ze smutkiem powiedział,-pewnego dnia oślepnie

-Naprawdę?-zapytała nieznajoma

-Tak,-przyznała ciężko Hopę.W tedy lwiczka ją przytuliła i nieśmiało powiedziała:

-Będzie dobrze

Lwiątka odeszły parę metrów dalej,chowając się przed deszczem w małej jaskini.

-Mamy trochę czasu,opowiesz nam swoją historię?-zapytał szary

-W sumie nie mam wiele do mówienia.Po śmierci ukochanego ojca,uciekłam i...chciałam się zabić.

Niebo przeszył jeden błysk.

-Chodźcie spać,jutro ruszamy,-powiedziała Hope

-My?-zapytała już pewniej biała

-Przecież idziesz z nami,-powiedział Kifo,-co będziesz się w lwim niebie marnować!

-Zgoda,a tak właściwie jestem Adele a wy?

-Hope,dawna księżniczka

-Kifo

-Czyli śmierć i nadzieja 

-Dokładnie!-powiedzieli chórem

*

Następnego dnia przyjaciele,bo tak ich można było nazwać,ruszyli w drogę.Przeszli przez Złą Ziemię i dotarli do wielkiej równiny.Była pokryta błotem,co wykorzystali.Bawili się chwilę jak na lwiątka przystało.Kiedy tylko skończyli ruszyli dalej.Hope szła dumnie z przodu,natomiast szary i biała z tyłu.

-Powiedz jej,-szepnęła biała 

-Co mam jej powiedzieć?

-Że ją kochasz,przecież to widać

Kifo się zarumienił

-Kiedyś jej to powiem

Pamiętaj o nas.....pamiętaj

-..jestem Adele

-kifo 

Pierwsze myśli z jej głowy zaczynały znikać,natomiast te drugie i trzecie zostawać.Lwiczka pomału zapominała.Oczy zaczęły ją boleć.Zignorowała to i ponownie skierowała swój wzrok,daleko poza granicami......

------------------------

I jak? mam nadzieję że się podoba.Macie pytania:

1.Kim były lwiątka,które obserwowali Kifo i Hope?

2.Jak nazywa się ich nowa przyjaciółka i na co jest chora?

Pozdrawiam :)